Nowy rytm

Kolejny dzień, który zaczyna się tak samo. Pobudka chwilę przed budzikiem, stanowczo za wcześnie jak dla mnie i trochę za szybko niż potrzeba. Przemarsz żywych trupów w kierunku łazienki, łeb pod pod zimny prysznic. Brrr.. nie to dziś nie wystarczy. Do reanimacji potrzebne będzie coś więcej. 

Rozstanie...

... czyli mama wraca do pracy.

Ponad trzy lata spędzone w domu. Ponad 2,5 w towarzystwie dziecka. Nadszedł czas na zmiany. To właśnie o nich wspominałam TU. Czy wyszło to nam na dobre? Czy było/jest ciężko?

Gadu gadu.

Maśka, Maśka... Gada i gada. Ile się da i kiedy tylko się da. Klepie i klepie. Z sensem i bez sensu. Chyba to jej gadulstwo to moja wina. Sama trajkotałam do niej od momentu kiedy położono mi ją na piersi. Jako jedyna na sali śpiewałam i mówiłam do dziecka non-stop. O, sorry! Gadałam już wcześniej, bo prowadziłam dyskusje nawet z brzuchem. Jednak ta moja wieczna paplanina wychodzi nam na dobre, bo małej można teraz wszystko wytłumaczyć i przygotować na to co będzie ją czekało w kolejnych dniach.